Over Anlove for kids

Wat bracht mij naar dit mooie werk?

Mijn eigen zoektocht begon al vroeg. Als kind voelde ik dat er meer was, meer dan wat zichtbaar is aan de oppervlakte. Ik voelde intuïtief veel aan. Wist mij daar als kind niet echt raad mee. Als jong kind verloor ik mijn vader. Een periode van veel verdriet. Zo jong als ik was voelde ik al dat verdriet om mij heen haarfijn aan. Te jong om overal woorden aan te geven. En ook te jong om alles wat je voelt te begrijpen.

Als jongvolwassene kon ik paden bewandelen op zoek naar antwoorden. Ik heb veel mooie innerlijke processen mogen aangaan. En er steeds vol voor gegaan. Hoe zwaar het soms ook was, ik ging er echt voor. Steeds ontstond er iets op mijn pad. Ik ontdekte veel over ons bewustzijn. Werd mij bewust dat we onbewust en energetisch met elkaar verbonden zijn. Ons ego staat regelmatig in de weg bij die verbinding met alles om je heen en met jezelf. Veel inzichten ontwikkelde ik al voordat ik moeder werd. Mijn wereld ging open. Ik voelde deze energetische verbinding vooral met mijn lieve opa. Zielscontact, waarbij afstand geen rol speelt. Een onzichtbaar lijntje van pure liefde. Contact van hart tot hart. Ik wist het nooit te beschrijven wat het precies was. We hadden geen woorden nodig om in contact te zijn.

Naast vele mooie ontdekkingen en een gevoel van thuiskomen, was ik inmiddels ook moeder geworden van een prachtig lieve dochter. Moeder worden maakte weer zoveel los. Er kwamen dingen naar de oppervlakte waarvan ik niet wist dat het er nog zat, maar ik greep het met beide handen aan. De nieuwe `reis´ die daaruit voortkwam, was weer zo passend bij mijn nieuwe rol als moeder. Ik kon daardoor echt gaan genieten van het moederschap en wat het met mijn gevoelswereld deed. Zo open en puur na het krijgen van een kind, had ik mij nog nooit gevoeld. Een intense stroom van liefde.

Toen mijn opa stierf kwamen er nieuwe vraagstukken.

Ik dacht na over de dood, opa´s leven, hoe hij kon piekeren en zijn angst voor de dood. Gaat het dan zo? Dat kan toch niet zo zijn? Ik dacht na over hoe het denken mensen kan vasthouden, gedachten je kunnen opsluiten.

Na zijn sterven namen deze vraagstukken eerst af. Te vol van verdriet. Later kwamen de vragen weer op. Ik kreeg mooie signalen om mij heen. Signalen waardoor mijn onderzoekende houding weer terugkwam.

Ik ging een prachtige cursus volgen wat mij bracht naar wonderen. Ik besloot een wonderweek te volgen. Een week lang mocht ik ervaren wie we daadwerkelijk zijn. Het ego mogen aankijken en liefde mogen omarmen. Alle kwesties werden tegen het licht gehouden. Ik kreeg een nieuwe kijk, een innerlijke omslag in mijn waarneming. Vergeving, vertrouwen en kracht mocht ik voelen.

Een wonder ontstaat wanneer je voor liefde kiest. Liefde in plaats van het ego. Je hebt altijd de keuze om voor liefde te kiezen. Daarbij steeds de vraag: Wat wil ik, wat is een liefdevolle keuze voor mij? Het antwoord ligt binnenin ons. Het mooiste wat ik leerde deze week: Gedachten zijn geen feiten. Het zijn illusies.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

​

​

​

​

​

​

 

 

 

 

 

 

 

 

Mijn energie kon weer stromen

Na de geboorte van ons tweede kindje ervaarde ik weer die grootsheid, een sterk intuïtief weten. Zo verbonden met mijn hart, waardoor ik antwoorden kreeg op een intuïtief niveau. Het kon in mijn bewustzijn opduiken. Ik moest al geruime tijd mijn rust pakken vanwege extreme bekkeninstabiliteit. Ook na de bevalling had ik nog een lange weg te gaan naar herstel. Ik keerde naar binnen om goed naar mijn lichaam te luisteren. Het bracht mij veel nieuwe inzichten en er ontstond een enorme kracht om goed te herstellen. Van angst voor de pijn ging ik langzaam naar vertrouwen. Vertrouwen in mijn lichaam. Deze zware periode heeft mij veel gebracht. Ik ben echt gaan voelen wat goed is voor mij. En omdat ik zo in contact was met mijn hart en zo heb leren luisteren naar mijzelf kreeg ik veel creatieve ideeën. Na mijn herstel kwam die creativiteit tot leven. Alle deuren gingen open. Ik heb mijn Reiki verder uitgebreid. En ik ging op zoek naar een manier om al mijn ontdekkingen en mooie processen te laten samensmelten met mijn werk. Ik wilde iets betekenen voor anderen. En zo kwam ik al zoekende bij Luisterkind.

Toen ik het las, was ik zo verwonderd. Ik gaf al een tijdje Reiki behandelingen. En na een behandeling ontstonden er mooie woorden in de energie. Woorden van de persoon die ik behandelde. Deze zette ik op papier en verzond ik naar de persoon. Deze woorden kwamen spontaan en waren niet verbonden aan wat ik heb geleerd bij de Reiki cursussen. Maar het was zo liefdevol en het kwam niet voor niks door. Luisterkind sloot daarom zo aan bij wat ik al mocht ervaren bij het werken met energie. Ik leerde tijdens de Luisterkind opleiding nog beter luisteren en doorvragen. Samen met mijn gedichten, die ik steeds vaker ook voor anderen maakte, ontstond mijn mooie praktijk Anlove for Kids. Een liefde voor kinderen. Een liefde voor het innerlijke kind. Jong of oud, iedereen heeft een innerlijk kind. En daar mag naar geluisterd worden. Ik heb daar naar mogen leren luisteren en daar kwamen de mooiste processen uit voort.

Ik blijf in ontwikkeling en volg mooie meditatiecursussen en ontmoet daarbij lieve mensen op mijn pad. Ik verdiep mij in meditaties en de bijbehorende theorie. Ik doe zelfonderzoek en word mij steeds meer bewust van de eigen energie, overtuigingen en denkpatronen. Daar haal ik veel moois uit, wat ik weer meeneem in mijn werk.

 

Naast mijn praktijk ben ik leerkracht in het basisonderwijs. Met veel plezier werk ik met kinderen. Het geeft mij zoveel energie om hen in hun kracht te zetten. Ze mogen voelen wie ze echt zijn en hun talenten ontdekken. Vertrouwen wil ik hun meegeven. Het vertrouwen in jezelf. Je bent goed zoals je bent. De kaders van het onderwijs probeer ik te doorbreken waar mogelijk. Onzichtbaar te maken voor de kinderen. Een kind door een bril van scores bekijken is niet hoe ik wil en kan werken. Kinderen mogen zich op hun eigen manier en in hun eigen tempo ontwikkelen. Alles valt en staat met een goede relatie met de kinderen. Kinderen zijn zo puur en zo verbonden. We kunnen veel van ze leren, als we goed naar hun kijken. Dat vind ik prachtig om te zien en dat houdt mijn werk uitdagend.

Met veel passie en vanuit mijn hart doe ik al dit mooie werk. En hoop ik veel mensen te kunnen helpen op hun reis. Een reis waar je soms vastloopt en een helpende hand kunt gebruiken. Met liefde bied ik deze helpende hand.